Πριν από έναν αιώνα κυριαρχούσε η άποψη για αποξήρανση λιμνών και ελών και σε επίπεδο πολιτικών και σε επίπεδο πολιτών. Ήταν οι συνθήκες της εποχής που είχαν δημιουργήσει εκείνη τη λογική στους ανθρώπους. Τώρα, στα τέλη του 20ου και στις αρχές του 21ου αιώνα οι σκέψεις και οι απόψεις των ανθρώπων αναφορικά με τους υγροτόπους άλλαξαν. Σήμερα έχει διαφοροποιηθεί εντελώς η στάση των κοινωνιών απέναντι στο περιβάλλον, την πανίδα και τη χλωρίδα. Γι’ αυτό έχουν δημιουργηθεί και πολλοί εθνικοί και διεθνείς φορείς υπέρ του σεβασμού και της προστασίας του περιβάλλοντος (NATURA, WWF, Αρκτούρος κλπ.).Αυτό ισχύει και για τους υγροβιότοπους. Σήμερα απολαμβάνοντας ένα ανώτερο βιοτικό επίπεδο σε σχέση με εκείνο πριν από 60 ή 80 ή 100 χρόνια οι κοινωνίες είναι σε θέση να δουν με άλλο πρίσμα και να εκτιμήσουν διαφορετικά τη σημασία και την αξία των υγροβιοτόπων. Στα πλαίσια αυτά ωριμάζει η ιδέα ανασύστασης, έστω και εν μέρει, λιμνών που έχουν αποξηρανθεί στο παρελθόν. Η αρχή έγινε με τη λίμνη Κάρλα στη Μαγνησία, η οποία έχει ανασυσταθεί.Για την πρώην λίμνη Ξυνιάδος έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια ένας έντονος προβληματισμός και συζήτηση από ειδικούς και μη με θέμα: «Σήμερα μπορεί και πρέπει να γίνει αποκατάσταση της παλιάς λίμνης και μάλιστα στα αρχικά της όρια;». Το ζήτημα είναι σύνθετο και η απάντηση δεν είναι απλή. Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κάποιες σημαντικές παράμετροι, όπως:

1.Το κόστος για τις απαλλοτριώσεις θα είναι βέβαια ανάλογο με την έκταση που θα καταλάβει τελικά η λίμνη, οπωσδήποτε όμως υπολογίσιμο.

2.Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει μείωση της παραγωγής και του εισοδήματος από την εκμετάλλευση της λίμνης (αλιεία, τουρισμός) σε σχέση με την αξιοποίηση των χωραφιών σήμερα για καλλιέργεια, σύμφωνα με την άποψη ειδικών του Υπουργείου Γεωργίας.

3.Ο χρόνος που θα απαιτηθεί για την πλήρωση της λίμνης πρακτικά ξεπερνά τα 20 χρόνια, σύμφωνα με τον Γεώργιο Σούλιο, καθηγητή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καταγόμενο από την Ομβριακή. Και τούτο διότι η παροχή από πηγές και ρέματα έχει μειωθεί σημαντικά σήμερα, αλλά και η στάθμη των υπόγειων υδάτων έχει κατέβει πολύ λόγω της υπεράντλησης για το πότισμα των χωραφιών.

Παρά ταύτα έχουν γίνει ήδη οι πρώτες ενέργειες. Τον Μάιο του 2008 η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Φθιώτιδας σε συνεργασία με τον τότε Δήμο Ξυνιάδος ανέθεσε στο Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων – Υγροτόπων την εκπόνηση «Μελέτης σκοπιμότητας για την επανασύσταση της τέως λίμνης Ξυνιάδος». Διερευνώνται διάφορες λύσεις αποκατάστασης του υγρότοπου λαμβάνοντας υπόψη και τα έργα μεγάλων υποδομών που εκτελούνται στην περιοχή (νέα σιδηροδρομική γραμμή, αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Ελλάδος Ε65). Οι λύσεις που προτείνονται είναι δύο. Η πρώτη προβλέπει αποκατάσταση της λίμνης σε έκταση 26.000 στρεμμάτων. Η δεύτερη προβλέπει την αποκατάσταση αρχικά σε έκταση 11.500 στρεμμάτων και επέκταση στα 26.000 στρέμματα. Ωστόσο, μέχρι σήμερα και λόγω της οικονομικής κρίσης πέρα από μια αρχική μελέτη δεν έχει προχωρήσει τίποτα.