Οι άνθρωποι

Από τις πρώτες οικογένειες που κατοίκησαν το χωριό ήταν οι οικογένειες Υφαντής, Κούτρας, Λέβας, Κυριαζής, Κοντογεώργος, Σκαλιστήρας, Σαμαράς, Δημητρίου, Παλούκης κ.ά. Λόγω της θέσεώς του το χωριό σταδιακά κατοικήθηκε και από πολλές οικογένειες άλλων κοντινών ή μακρινών χωριών, οι οποίες αναζήτησαν σε αυτό καλύτερη τύχη. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε το πεδινό του εδάφους και η γειτνίαση με την αποξηρανθείσα λίμνη Ξυνιάδας. Έτσι, σταδιακά αυξήθηκε ο πληθυσμός του με αποτέλεσμα να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί σημαντικά με παράλληλη άνοδο του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων. Επίσης, εξαιτίας των πολλών λιβαδοτόπων που υπήρχαν στο Περιβόλι εγκαταστάθηκαν αρκετές οικογένειες κτηνοτρόφων (Ζαγαζίκης, Μπάρδας, Ζήντρος, Μίντζας, Χαλβαντζής, Πόγιας, Κοταρέλας, Στάθης, Μητρούσιας, Σιούτας, Ντελής κλπ.) με τα κοπάδια τους. Ωστόσο, από όλες αυτές τις οικογένειες μόνο η οικογένεια Ζαγαζίκη παρέμεινε στο Περιβόλι. Οι άλλες οικογένειες, επειδή οι χειμώνες, ιδιαίτερα των δεκαετιών 1950 και 1960, ήταν πολύ βαρείς και απαιτούσαν αυξημένο κόστος διατροφής των ζώων, προτίμησαν να εγκατασταθούν σε περιοχές με πιο ήπιες καιρικές συνθήκες, όπως η πεδινή Θεσσαλία και η Βοιωτία. Υπήρξαν και περίοδοι έντονης μετανάστευσης, κυρίως εσωτερικής. Ένα τέτοιο κύμα μετοικισμού παρατηρήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Τότε, με την επικείμενη απαλλοτρίωση του τσιφλικιού Πλατανιώτη-Μαραθέα αρκετές οικογένειες μετοίκισαν στην Ξυνιάδα (Μπαρμπάτσης, Σαμαράς, Ντζαβίδας, Ντζιανής κλπ.) και στον Άγιο Γεώργιο Δομοκού (Κούρτης, Λαμπρογιάννης, Ζιώγας κλπ.).Τη δεκαετία του 1960 παρατηρήθηκε ένα πανελλήνιο κύμα εξωτερικής μετανάστευσης. Βασικοί προορισμοί η Γερμανία, το Βέλγιο, η Σουηδία και η Αυστραλία. Από το Περιβόλι ξενιτεύτηκαν λίγα άτομα (Νικόλαος Β.Γκελπενής, Απόστολος Γ.Σύρος, Γεώργιος Ιω.Κούτρας).

Τη δεκαετία του 1970 παρατηρήθηκε μια πολύ μεγάλη διόγκωση της αστυφιλίας προς τα αστικά κέντρα και πιο πολύ στο πολεοδομικό συγκρότημα της Πρωτεύουσας και των υπόλοιπων Δήμων του λεκανοπεδίου Αττικής. Εκείνα τα χρόνια η Αθήνα άρχισε να παίρνει τη μορφή τερατούπολης με μεγάλη αύξηση πληθυσμού και άναρχη δόμηση. Τότε «μπήκαν οι βάσεις» για τις μετέπειτα καταστροφές από πλημμύρες αφού μπαζώθηκαν πολλά ρέματα και τσιμεντοποιήθηκαν μεγάλες εκτάσεις. Τα θυρωρεία στις πολυκατοικίες που αναγέρθηκαν αποτέλεσαν ένα σημαντικό κίνητρο πολλές οικογένειες να ξεσηκωθούν από τα χωριά και να εγκατασταθούν στην περιοχή της Πρωτεύουσας. Το φαινόμενο της αστυφιλίας συνεχίστηκε έκτοτε έστω και με μικρότερη ένταση με αποτέλεσμα, σε συνδυασμό και με την αύξηση της υπογεννητικότητας, την ερήμωση των χωριών. Πολλές οικογένειες Περιβολιωτών έφυγαν από το χωριό και πήγαν να ζήσουν στην Αθήνα. Αναφέρω ενδεικτικά τις οικογένειες Νικολάου Κ.Ρίζου, Κωνσταντίνου Χρ.Ακρίδα, Θεοφάνη Γ.Μαλάμου, Ιωάννη και Θωμά Κ.Κατσαρή, Γεωργίου Ανδρ.Κουστούκη, Κωνσταντίνου και Αποστόλου Γ.Τσώνη, Θεοφάνη Δ.Κυριαζή, Δημητρίου Γ.Παπαθεοδώρου, Αθανασίου Κ.Κούτρα κλπ. Η εξέλιξη του πληθυσμού, σύμφωνα με τις επίσημες απογραφές που πραγματοποιήθηκαν από το 1881 έως και το 2011, παρουσιάζει δύο εικόνες. Διαχωριστική γραμμή αποτελεί το έτος 1961, οπότε παρατηρείται ο μέγιστος πληθυσμός (833 κάτοικοι). Από την απελευθέρωση και μέχρι το 1961 παρατηρείται μια διαρκής αύξηση του πληθυσμού (με εξαίρεση το 1951). Η αύξηση οφείλεται στην εγκατάσταση πολλών νέων οικογενειών από άλλες περιοχές. Μετά το 1961 ο πληθυσμός συνεχώς μειώνεται, ακολουθώντας τη γενικότερη τάση της ελληνικής υπαίθρου. Αυτό οφείλεται στην αστυφιλία και στην υπογεννητικότητα, γενικό φαινόμενο της χώρας, όχι μόνο της υπαίθρου.

Πληθυσμός Περιβολίου

Απογραφές 1881-2011

ΠΗΓΗ: Επίσημες Απογραφές Ελληνικού Κράτους